Son iş günü

14 kasım 2006'da ilk iş deneyimime atılmış oldum, aile dostumuz cumhur abi'nin şirketinde satış müdürünün ani bir kararla işi bırakmasına takiben, departmanda ingilizce bilen elaman kıtlığı nedeniyle "gel dış ticaret sorumlusu olarak başla, zaten ders de almıyorsun bu dönem hem de tecrübe de olur" gazıyla kendimi burda bulmuştum. Tam olarak hayal ettiğim bir iş yeri değildi, şehirden uzak prefabrik bir ofis alanı, karşıda bir fabrika, anca saat 10 gibi ısınan sabahları dondurucu soğukluktaki ortam. Her şeye rağmen ne kadar çok memnun olmasan da bu bir iş tecrübesidir, hem biraz da para kazanmış olurum diyerek burda çalışmaya devam ettim, ta ki bugüne kadar. Yaklaşık 4 ay süren ilk iş tecrübem bugün itibariyle sona eriyor. Her ne kadar alışmakta zorluk çekmiş olsam, pompalardan ve aksamlarından nefret etmiş bulunsam da içinde büyük bir burukluk var. Cumhur abi, gaye hanım, vedat, yavuz abi, sonerle olan muhabbetler ve şakalaşmalar burdaki günlerim her şeye rağmen güzel geçmesi sağladı. Dönüp baktığım zaman özlem duyacağım günlerin hiç de az olmadığını görebiliyorum. Her ne kadar bu yazıyı okumayacak olsalarda bana burdayken destek olan bu insanlara çok teşekkür ediyorum. Şimdi bir sayfayı kapatıyorum ve nisanda başlayacak askerliğimle yeni bir sayfayı açıyorum.

Not: Bugün alicim ankara'ya geliyor, o yüzden çok mutluyum. Bu sefer umarım daha çok görüşme şansına sahip oluruz.
Not 2: Geçen hafta itibariyle uzun zamandır inatla izlemediğim ve çok popüler olduğu için dışladığım lost dizisini izlemeye başladım. 5 gün içinde 17 bölüm izledim desem nasıl kaptırdığım belli olur sanırım, yakın bir zamanda lost konulu bir yazı yazmayı düşünüyorum.
Not 3: Böyle bir not yok hadi dağılın, dağılın hadiii!!!.....